فا – ۳۸

در همین مدت کوتاه به بودن‌ات همین نزدیک، به اندازه دو قدم راه، عادت کرده‌ام. به این‌که وقت حال بدی بشود صدایت کرد و فوری بیایی، به معاشرت‌های زود به زود شبانه با طعم سبزیجات و چای نبات، به بودنت در جمع‌های دوستان‌ام. این همه عادت خوب است؟ بد است؟ تجربه ثابت کرده به هر چیزی دل بسته‌ام از دست رفته. شاید یک راه جلوگیری‌اش دل نبستن باشد. حفظ فاصله. اما سخت است دل نبستن به چیزی که خوب است.